- мӯътакиф
- [معتکف]а. кит1. гӯшанишин2. д. он ки барои ибодат масҷид ё гӯшаеро ихтиёр кардааст
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
окиф — [عاکف] а. кит 1. бо ҷидду ҷаҳд машғулшаванда ба коре; риёзаткаш 2. муқим, муваттин, иқоматкунанда дар ҷое 3. дар масҷид барои ибодат нишаста, гӯшанишин, хилватгузин, мӯътакиф … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ